Onderaan zie je de sporen van de tram naar Menen. Die kwam van de Graanmarkt, draaide voor de Patria, stopte voor de apotheek de Crocodile en vervolgde zijn weg via de Leiestraat.
Rechts van de Halletoren staat de bank Etablissement American Gratry. Dit gebouw in Vlaamse neorenaissancestijl verving in 1906 het hotel Den Gouden Leeuw. Het indrukwekkende gebouw overleefde echter de bombardementen van 1944 niet. Tussen 1946 en 1948 kwam er een nieuwbouw van de Banque Centrale de la Lys, de voorganger van de Bank van Brussel, waarbij ook het buurthuis werd ingenomen.
Links zie je gevel en toren van het oude neogotische post- en telefoongebouw, dat op 5 augustus 1906 feestelijk geopend werd. De slanke toren deed dienst als centrale mast voor de telefoonkabels. Na het bombardement van 21 juli 1944 stonden enkel nog de puntgevel in de Doorniksestraat en de toren overeind. Jarenlang getuigden de kapotte gevel en toren nog van het oorlogsgeweld. Een noodpostkantoor werd opgetrokken op het Schouwburgplein. Pas in 1960 werd het nieuwe postkantoor ingewijd. Recent werd dit trouwens omgebouwd tot flats en winkelruimte. Ook de meeste andere gebouwen van de westzijde bleven niet gespaard van de bombardementen. Het belfort en het stadhuis liepen echter weinig schade op.
Achter het stadhuis zie je het dak en de twee torens van de Sint-Michielskerk. Tussen die torens en de Halletoren zie je de White Residence. De naam is afkomstig van de bouwheer, de familie De Witte uit Lauwe. Het gebouw werd opgetrokken in 1938 op het President Rooseveltplein.
Bron: Stadskrant Kortrijk
.jpg)
